A password will be e-mailed to you.

için arama sonuçları

Galler

Ve BP, Tate Müzesi’nden çekildi

 

26 yıllık sponsorluk bitti

Geçtiğimiz yaz müzede gerçekleşen 25 saatlik protestolar neticesinde BP'nin çevreye verdiği zarar yüzünden Tate'e desteğini çekmesi talep edilmişti. Ve baskılara dayanamayan BP, nihayet müzeden çekilme kararı aldı.

Liberate Tate, Tate'i Özgürleştir isimli kolektif BP'nin bu kararından sonra İndependent gazetesine şu açıklamayı yaptı:

"Tate'in BP'den kurtulması haberiyle çok heyecanlandık. 30 yıl kadar önce tütün firmaları sponsorluklarının yerini bugün petrol firmaları aldı. Tabii ki Tate bu kararın arkasında kamuoyunun büyük baskısının ve sanatçıların eleştirilerinin olduğunu BP'nin yüzüne vurmayacak."

BP bugüne kadar Tate müzesine 3.8 milyon sterlin verdi. Bu aylık 250 bin ile 330 bin Sterlin arası bir paraya tekabül ediyor.

Tate'den sonra BP'nin Royal Opera House, British Museum, National Portrait Galler ve Royal Shakespeare Company'den de çekilip çekilmeyeceği merak konusu.

Tate yetkilisi ise BP'nin müze desteğini çekmesinin hemen ardından BP'yi bugüne kadar müzeye yaptıkları katkılar için şükranlarını ileterek şöyle konuştu:

"BP, Tate ile 30 yıllık sıradışı bir destek ve işbirliğinde bulundu. Bu tür bir destek İngiliz sanatına ve kültürüne yapılmış en önemli ve etkin yatırımlardan biri örneğidir."

Akla gelen bu tür büyük ve dünyaya çevresel ve toplumsal olarak zararı ispatlanan şirketlerin kamuoyu baskısıyla çekilmelerinin sanat yapma ve sergileme biçimini, müzeciliği nasıl şekillendireceği de ayrı bir uzun soluklu merak konusu.

Konuyla ilgili Brian Holmes'un söyleşisi için:

http://www.sanatatak.com/view/Arsiv-OZELTuketim-toplumu-nasil-calisir/1729

Botticelli, Venüs’ü ve Remiks’leri

Michelangelo, Santa Croce’de, bir prense yetecek kadar muhteşem bir anıtın altına gömülmüştü, ama çekingence yalaka yazılar bırakılmamıştı. Diğer bir yanda, Brenson’un değindiği gibi, Botticelli’nin eserlerine tapmayanlar, tiksinmeye meyillidirler. Lucian Freud’la yaptığımız bir sohbette konuyu açtım: Botticelli’nin sanatının büyük bir hayranı olmadığını tahmin etmiştim. Freud, hissederek, “tiksinirici” diye cevap verdi. Dolayısıyla hala 21.yüzyılda bunu sormaya değer: Bu 15.yüzyıl Floransalısı, ölümünden 500 yıl sonra, nasıl hala bu kadar güçlü tepkiler almaya devam ediyor?

Camilla Rocha’yla Chat: “Saplantı bir ihtiyaçtır”

Bu haftadan itibaren online söyleşilere başlıyorum. Aslında bunlara birer sohbet demek gerekiyor hatta internet diliyle bir 'chat' söyleşi. Emaille yapılanlardan farklı olarak canlı yapıldığı için kesinlikle hayatın içinde öte yandan fiziksel olarak iki ayrı yerde farklı fiziksel koşullarda gerçekleştiği için sürprizlere açık oluyor. Bu bir söyleşi formu... Chat söyleşilerime Camilla Rocha'yla başladım. Onunla kaldığım yerden başkasıyla devam etmeyi planlıyorum. Krank Gallery'deki Camilla Rocha'nın 16 Temmuz'a kadar devam edecek solosunu mutlaka görmenizi tavsiye ediyorum.

Hong Kong Basel’de neler oluyor

Basel'in en iddialı duraklarından biri olan Hong Kong Basel Uluslararası sanat fuarına Wentrup Gallery ile katılan Türkiyeli sanatçı Nevin Aladağ'ın Leaning Wall/Yaslanma Duvarı 2013 tarihli işi Hong Kong'lu bir koleksiyoner tarafından 14 bin Euro'ya alıcı buldu. Wentrup Gallery, aynı zamanda Aladağ'ın kullanılmış eşyaları müzik aletlerine dönüştürdüğü yerleştirmesinin 49 bin Euro'ya satıldığını bildirdi.

Fuarın Türkiyeli katılımcılarından Pi Artworks'un kurucusu Yeşim Turanlı, Begum Tayeba'nın 4 işinin her birini 10 bin dolara Hong Kong'lu alıcılara sattığını belirterek şu açıklamayı yaptı:

"Basel fuarının sanat sahnesi üzerindeki etkisi çok açık ve net. Beş yol önce buraya geldiğimde buranın insanlarıyla küçük bi sohbet bile edemezken şimdi her şey çok farklı. Buraya olan ilginin yüzde altmışını buranın insanları oluşturuyor. Çok ilginç bağlantılar kuruyoruz ve ilgi gösteren buralı kesimin çok çok genç ve dinamik."

Kaynak: http://hk.blouinartinfo.com/news/story/1361277/live-sales-report-art-

Üzgünüm Leyla New York’ta

Türkiye’den gelip New York’a yerleşen sanatçı Sinan Tuncay’ın Dumbo’daki United Photo Industries Gallery’deki ilk sergisi “I’m Sorry Layla” (Üzgünüm Leyla) 7 Nisan’da sanat severlerle buluşmaya başladı. 26 Mayıs’a kadar sürecek sergi Türkiye nostaljisi üzerinden Doğu-Batı çatışmasını anlatıyor, kadının bastırılmışlığına ve yasak arzularına odaklaşıyor. Bunu yaparken de 60’ların Yeşilçam melodramlarını kullanıyor.

6 ülkeden 12 sanatçının çıkmazları Viyana’da buluştu

Sırbistan, Avusturya, Portekiz, Slovakya, İspanya ve Türkiye’den on iki sanatçının Apori kavramını kendi sanatsal pratikleri içinde ifade etmenin yollarını araştırdığı ‘Aporias/Aporiler’ isimli sergi Viyana Güzel Sanatlar Akademisi’ne bağlı bir kolektif tarafından yönetilen Friday Exit sanat galerisinde 3 Haziran-18 Haziran tarihleri arasında gerçekleşiyor. 

2025-06-17 19:54:38