için arama sonuçları
Ceyda Söderblom, 13 yıldır İzmir Kültür ve Eğitim Vakfı'nın düzenlediği İzmir Avrupa Caz Festivali'nin koordinatörü. Ayrıca, bu yıl önemli caz buluşmalarından, Bremen'de gerçekleşen Jazzahead'de yer alacak showcase'lere karar verecek jüri davetlisi. Ceyda Söderblom ile 5-21 Mart 2015 tarihlerinde gerçekleşecek 22. İzmir Avrupa Caz Festivali hakkında konuştuk.
Tasarım dünyasının önde gelen aktrisi Özlem Yalım bundan böyle tasarım yazılarıyla sanatatak'ta. İşte ilk yazısı:
"Tasarımdan anlarım. Hem de çok iyi. Bu nedenle burada tasarım yazacağım artık ve siz sanat dünyasına tasarım perspektifinden sızacağım. "
Broodthaers’a göre eşsiz sanatçı diye bir şey yoktu. Olayları ve fikirlerin oluşabilmesi için birilerine ihtiyaç vardı. O nasıl Magritte, Duchamp, Oldenburg ve Warhol gibi sanatçılardan etkilendiyse, Broodthaers’ın fikirlerinden ve stratejilerinden direk ya da dolaylı bir şekilde etkilenen birçok sanatçı var.
Bu yıl ikincisi gerçekleşecek uluslararası çağdaş sanat fuarı ArtInternational’a katılacak galeriler belli oldu. Amerika’dan Çin’e, Suudi Arabistan’dan Finlandiya’ya, 24 ülkeden 80 galerinin katılacağı fuar, 26-28 Eylül tarihlerinde Haliç Kongre Merkezi’nde gerçekleşecek. ArtInternational’ın ikincisi 26-28 Eylül 2014 tarihlerinde gerçekleşecek. İstanbul’un geçen yılki en önemli sanat etkinliklerinden biri kabul edilen ArtInternational’ın yönetmenliğini bu yıl da Dyala Nusseibeh, sanat yönetmenliğini ise Stephane Ackermann üstleniyor. İstanbul’dan Leyla Tara Suyabatmaz (Rampa Galeri) ve Yeşim Turanlı (Pi Artworks), Viyana’dan Ursula Krinzinger (Galerie Krinzinger), Paris’ten Olivier Belot (Yvon Lambert) ve New York’tan Leila Heller (Leila Heller Gallery)’den oluşan seçim komitesinin Avrupa, Amerika, Ortadoğu ve Asya’yı kapsayan geniş bir bölgede yaptıkları değerlendirme sonucu 80 galeri İstanbul’da sanatseverlerle buluşacak. Bu yıl ayrıca, Pearl Lam ve Edouard Malingue gibi Uzakdoğulu galeriler de ilk kez İstanbul’a gelecek. Türkiye’den 12 galeri katılıyor ArtInternational’ın Türkiye ayağında ise İstanbul’un güncel sanat dünyasının odak noktası olmayı başarmış 12 galeri yer alıyor. Komitenin, uluslararası sergileri ve başarılarını dikkate alarak yaptıkları seçim sonucu; Galeri Manâ, NON, Pi Artworks, PİLOT, Rampa, ArtSümer, x-ist ve Galeri Zilberman gibi geçen yıl da katılmış galerilerin yanı sıra Dirimart, Galeri Nev, Rodeo ve Sanatorium gibi yeni galeriler fuardaki yerlerini alacak. ArtInternatıonal’a katılacak galeriler şöyle: Martine Aboucaya, Paris, ADN Galería, Barselona, Akinci, Amsterdam, Louise Alexander Gallery, Sardinya, Galleri Andersson/Sandström, Stockholm, Andipa, Londra , ArtSümer, İstanbul, Assar Art Gallery, Tahran, Athr Gallery, Cidde, Helene Bailly Gallery, Paris, Barbarian Art Gallery, Zürih, Berloni, Londra, Boccanera, Trento, Charim Galerie, Viyana, Circle Culture Gallery, Berlin, Erika Deak Gallery, Budapeşte, Deweer Gallery, Otegem, Dirimart, İstanbul, Ex Elettrofonica, Roma, Galerie Dominique Fiat, Paris alleria Marie-Laure Fleisch, Roma • Galerie Forsblom, Helsinki • Gazelli Art House, Londra & Bakü • Giacomo Guidi Arte Contemporanea, Roma • Hada Contemporary, Londra • Leila Heller Gallery, New York • Cecilia Hillström Gallery, Stockholm • Galerie Eva Hober, Paris • Hosfelt Gallery, San Francisco • Pippy Houldsworth Gallery, Londra • Paul Kasmin Gallery, New York • Kerlin Gallery, Dublin • Tina Kim Gallery, New York • Galerie Kornfeld, Berlin • Galerie Krinzinger, Viyana • Kuckei + Kuckei, Berlin • Kukje Gallery, Seoul • Galerie Dix9 Helene Lacharmoise, Paris • Pearl Lam Galleries, Hong Kong, Şanghay & Singapur • Yvon Lambert, Paris • Galerie Lelong, Paris • Lisabird Contemporary, Viyana • Lisson Gallery, Londra • Galería Javier López, Madrid • Galleri Charlotte Lund, Stockholm • Edouard Malingue Gallery, Hong Kong • Galeri Manâ, İstanbul, Galerie Gabrielle Maubrie, Paris, Lehmann Maupin, New York & Hong Kong, Mario Mauroner Contemporary Art, Viyana & Salzburg, Robert Miller Gallery, New York, Galeri Nev, İstanbul, NON, İstanbul, Officine dell’Immagine, Milano, Pace, New York, Londra, Pekin & Hong Kong, Paradise Row, Londra, Galerie Paris-Beijing, Paris, Brüksel & Pekin, Pi Artworks, İstanbul, Londra, PİLOT, İstanbul, Rosenfeld Porcini, Londra, Galerie Jérôme Poggi, Paris, RAMPA, İstanbul, Repetto Ltd., Milano, Galerie Raum mit Licht, Viyana, Rodeo, İstanbul, Studio SALES di Norberto Ruggeri, Roma, Sanatorium, İstanbul, Sariev Contemporary, Filibe, Scheublein + Bak, Zürih, Specta, Kopenhag Tornabuoni Art, Paris & Milano, Un-Spaced, Paris, Galerija Vartai, Vilnius, Galerie Nadja Vilenne, Liege, waterside contemporary, Londra, Weingrüll, Karlsruhe • x-ist, İstanbul, Galeri Zilberman, İstanbul, 418 Contemporary Art Gallery, Bükreş.
“Göğe Bakma Durağı” ile geçtiğimiz yıl birinci İstanbul ayağı düzenlenen Uluslararası YAP (Young Architects Program) Yeni Mimarlık Programı, bu yazı New York, Roma, Santiago ve ilk kez olarak Seul’de geçiriyor; dört geçici yerleştirme, dört yeni kamusal mekân yaratıyor.
Hera Büyüktaşcıyan: "Mekanların da size fısıldadığı şeyler vardır kendi ihtiyaçlarına ve ne şekilde görünür olmak istediğine dair."
“Fakat bu çalışmada esas varılmak istenen, kolektif sanatsal üretimin ve sanat ürününün politik bir angajman edinmesi sürecinin nasıl geliştiği, bu sürecin ne gibi dinamiklerinin olduğu ve arkasında bir yasallık bulunup bulunamayacağı gibi daha sınırlı sorulara yanıt aramaktır.”
Brüksel Wiels Çağdaş Sanat Merkezi küratörü Devrim Bayar, Ahmet Öğüt'ün işlerini sosyokültürel zeminine de bakarak değerlendiriyor.
Abigail R. Esman Türkiye sanat ortamını adeta bir mahrumiyet ortamı ilan ettiği yazısıyla büyük dikkat çekti. Sosyal paylaşım sitelerinde oryantalist ilan edildi çok geçmeden... On yıldır Türkiye sanat sahnesiyle özel olarak ilgilendiğini ifade eden gazeteci ilk kez suçlamalara yanıt verdi:
"Türk sanat sahnesini 10 yıldır izlemekteyim. Büyük bir heyecanla, nasıl geliştiğini görebiliyorum ama son zamanlarda geleceği hakkında endişelerim var. Dolayısıyla söylediklerim, yıllardır Istanbul Contemporary'ye gelip gidişlerime, yeni müzeleri, sanatçı atölyelerini, galerileri, özel koleksiyonları ziyaretlerime ve yaptığım konuşmalara -galericiler, sanatçılar ve koleksiyonerlerle- dayanıyor. Çok az sayıda önemli Türk sanatçısı yazıda "sanat tarihinin sürekliliği" diye adlandırdığım şeyin genel akışı içinde yer alıyor; ilginç resimleri var, Ama bunlar ille de uluslararası sanatın nabzını tutuyor değil ya da küresel düzeyde olan bitene, küresel eğilimlere karşılık geliyor değiller. İşlerin çoğu felsefi ya da tarihsel olarak yoğun olmaktan daha çok dekoratif."
Esman'ın Artinfo.com'da çıkan yazısında Türkiye çağdaş sanat sahnesiyle şu değerlendirmelere yer veriyordu:
" ...dünya çapında tanınmış sanatçıların işlerinin seyrek görüldüğü ve bunların çoğunun ticari mekanlarda değil yalnızca müzelerde bulunduğu bir kentte, Hirst sergisiyle ilgili haberler büyük dikkat -ve aynı şekilde bir dolu spekülasyon- topladı. -Marlborough ve Lehmann-Maupin gibi yabancı dev adların Türk sanatına sızmasından zaten rahatsız olan bazı galericiler bu serginin Gagosian işgalinin ilk adımları olmasından endişe duydular (bunun tersi olduğunu öğrenince sevinecekler). -Diğer bir deyişle, İstanbul'un Hirst pazarını -Gagosian bağlantılı veya onsuz- kurtarıp kurtaramayacağı, en azından serginin sonuna dek belirsizliğini koruyor. -Ama kesin olan bir şey var ki İstanbul'da bir Damien Hirst sergisi, Türk sanat pazarını bazı bakımlardan kurtarabilir.
Uzun süredir kendi üretimiyle sınırlı kalan, galerileri kadar müzeleriyle de taşralılaşmış Türkiye sanat sahnesi uluslararası çağdaş sanatı keşfetmek ve benimsemek üzere daha yeni yeni gelişmeye başladı. Konuştuğum Türkiyeli sanatçıların büyük bir çoğunluğu, bırakın Picasso, Titian ya da Rembrant'ı, tek bir orijinal Warhol, Hirst ya da Rothko görmemişler. (Eserler buraya, Türkiye'ye gelmediği gibi, sanatçıların kendileri de Avrupa'daki müzelerin koleksiyonlarını görmek için Avrupa vizesi almakta zorlanıyorlar.)
Öyleyse bu ülkedeki işlerin çoğunun (tabii ki tümü değilse de) tamamen dekoratif ve sıklıkla yutturmaca olduğu ve bir zamanlar sanatçı Rihard Hambleton'ın harika bir biçimde ifade ettiği gibi "sanat tarihinin sürekliliği" ile ilgisi olmayan şeyler olduğuna şaşmamak gerek.
Koleksiyonerler de aynı şeyden muzdarip -vize başvurularında sanatçıların pek azının sağlayabileceği sağlam bir gelir kaynağını gösterebildikleri için yurtdışına seyahat konusunda daha rahat olsalar da; gerçekte ülke dışına her fırsatta çıkılmıyor."